Waarschijnlijk overgenomen uit het Tamil, waar marroe of mattoe de naam is van den standaard, waarnaar men de zuiverheid van edele metalen bepaalt (goud van x marroe, matooe), en via het Tamil teruggaande op Sanskrit matra, maat. In oudere Eng. reisbeschrijvingen vindt men de spelling matt. In de periode der groote ontdekkingsreizen is het woord naar Europa overgebracht, en aan de rol, die de Spanjaarden en Portugeezen in de ontdekkingen gespeeld hebben, schijnt het te danken te zijn, dat men van Spaansche matt en is gaan spreken, ter aanduiding van bepaalde gouden munten.
In Ned. Indië is de Spaansche mat (Castiliaansche mat), casteel, reaal, pilaarmat, of hoe hij ook genoemd wordt, langen tijd grootbetaalmiddel bij uitstek geweest, en de bevolking van Java spreekt nog steeds van semat en réjal. De koers is gaandeweg gezakt van bijna 3 gld. tot iets meer dan 2 gld.
Berg