De grotten van Mas d’Azil (Fr. dept. Ariège) zijn niet alleen de vindplaats van merkwaardige overblijfsels van het Magdalénien, maar ze hebben ook haar naam gegeven aan een eigenaardige cultuur, die stratigraphisch en chronologisch op de hooger vermelde Palaeolithische cultuur volgt en de eigenlijke Neolithisehe voorafgaat, nl. het Azilien. De leidtypen van deze Epipalaeolithische cultuur zijn kleine ronde silexkrabbers, segmentvormige silexmesjes en kiezelsteenen met rood geschilderde raadselachtige teekens. Hoornen en beenen gereedschappen zijn, vergeleken met die uit het Magdalénien, in volle decadentie.
De kunst, vnl. de kleinkunst, die hier in vroeger tijd zoo rijk opbloeide, is nu geheel verdwenen.Lit. : Déchelette, Manuel d’Archéol. Préhist. Celt. et Gallo-Romaine (I Parijs 1908); Ebert, Reallex. der Vorgesch. (VIII Berlijn 1926, s. v. Mas d’Azil-Höhle ; I 1924, s. v. Azilien). R. De Maeyer