1° Franciscus, Portug. Franciscaan. *ca. 1594, ✝1 Mei 1681 te Padua. Was eerst Jezuïet en trad later (1642) in de Minderbroedersorde.
Hij ontwikkelde een zeer groote bedrijvigheid als theol. schrijver en redenaar en werd geroemd om zijn uitgebreide kennis. Schijnt zich in de politiek van Portugal te hebben gemengd.v.d. Borne.
Lit.: Sbaralea, Suppl. ad S.S. Waddingi (Rome 1908); Kirchenlex. (2VIII); Enciclop. Europeo-Americ. (CXXI).
2° Joaquim Manoel de, Brazil. schrijver. *24 Juni 1820 te Itaborai, ✝11 April 1882 te Rio de Janeiro. Een van de eerste en meest vruchtbare roman- en tooneelschrijvers der romantische periode. Zijn werken zijn sterk pathetisch en sentimenteel, maar hij heeft daarin de Brazil. volksziel meesterlijk weten te treffen. Zoo leven de protagonisten uit zijn bekendste romans als „A Moreninha” nog in breede kringen.
Andere werken: O culto do dever; A luneta magica; Baroneza de Anor. Terlinqen.
3° José Agostinho de, Portug. schrijver. *11 Sept. 1761 te Beja, ✝2 Oct. 1831 te Pedronços. Na 14 jaren Augustijn te zijn geweest, werd hij seculier priester, en een vermaard prediker, ook aan het hof. Zijn hypochondrische natuur maakte hem een meedoogenloos bestrijder van zijn literaire en politieke tegenstanders. In een van zijn meest scandaleuze satyres, Os Burros (1827), valt hij de schrijvers van zijn tijd aan. Zijn beteekenis ligt vooral in het brillant proza van zijn polemische geschriften Cartas (1821-’27), A Besta Esfolhada (1828-’31), O Desengano (1830-’31). Als literair tegenstander van Camoes dichtte hij een lang poëem Gama (1811), in 1814 verschenen als O Oriente, om Portugal’s nationalen dichter te corrigeeren.
Lit.: Memorias para a vida intima de J. A. de M. (1898). Terlingen.