1° Wetgever in het Oude Sparta, vereerd met een tempel en heroëndienst. Hij zou geleefd hebben in de 8e of 9e eeuw v. Chr. en deelgenomen hebben aan de stichting der Olympische spelen; hij zou naar Cretenzisch model en gesteund door het Delphisch orakel de politieke inrichting van Sparta vernieuwd en daartoe vier rhètrai (edicten) uitgevaardigd hebben; ten slotte zijn leven hebben geëindigd door vrijwilligen hongerdood, na bevolen te hebben zijn asch in zee te werpen.
Vele moderne historici verwerpen zelfs het bestaan van L., dien ze beschouwen als een oerouden heros of lichtgod. Waarschijnlijker is het echter, dat de figuur van L. eerst later werd vergoddelijkt en geleidelijk met allerlei sagen opgesmukt, maar dat hij ca. 800 v. Chr. werkelijk den Spartaanschen staat opnieuw heeft ingericht en met name de oude phylai (Hylleis, Dymanes en Pamphyloi) verving door zuiver administratieve indeelingen (cf. → Clisthenes in Athene) en de rechten en plichten van koningen, geronten en volksvergadering nauwkeurig omschreef.2° Atheensch staatsman en redenaar uit het geslacht der Eteobutaden. * ca. 390, ✝ 324 v. Chr. L. behoorde tot de anti-Macedonische partij van Demosthenes. Tijdens zijn beroemd gebleven twaalfjarig beheer der schatkist (338-327) wist hij de inkomsten te verdubbelen. Bezorgd om de openbare moraliteit, trad hij, als een Atheensche Cato, streng op tegen zijn medeburgers (o.a. tegen Leocrates). Hij weigerde aan Alexander den Grooten goddelijke eer te bewijzen.
Uitg.: Blass, Lycurgi Oratio in Leocratem (1889 ed. maior ; 1912 ed. minor). V. Pottelbergh