Graaf van Vlaanderen (1346-’84); zoon van Lodewijk I van Nevers. * 1330 te Male (bij Brugge), † 1384. Bekwaam diplomaat zonder scrupules, maakt hij van den oorlog tusschen Frankrijk en Engeland tot zijn eigen voordeel gebruik. Gent moest zich in 1349 onderwerpen; in een oorlog met Brabant verwierf hij Mechelen; zijn dochter Margaretha huwde hij uit aan Philips den Stouten, die sinds 1363 hertog van Bourgondië was geworden.
Binnenslands trachtte hij het bestuur te centraliseeren, waartoe de voorrechten der steden beknot werden. Dit leidde tot nieuwe opstanden van Gent, onder ➝ Jan Hyoens (1379), ➝ Philips van Artevelde (1382, slag van Roosebeke) en ➝ Frans Ackerman (1383). Vóór den vrede van Doornik (1385) was hij reeds overleden; zijn schoonzoon Philips van Bourgondië volgde hem op, waarmee de Bourgondische tijd in de gesch. der Nederlanden begint.Lit.: Pirenne, Hist. d. Belgique (II 31922).