(radiotechn.), een verouderde vorm van radiozender, welke zijn belang ontleende aan de omstandigheid, dat hij ongedempte trillingen kon opwekken; thans verdrongen door den lampzender. Hij bestaat uit een electrischen lichtboog, gevormd tusschen een koolen een koperspits, welke brandt in een waterstofatmosfeer. Loodrecht op de richting van den lichtboog is een magneetveld aangebracht, dat den boog uitrekt en telkenmale onderbreekt.
De bekendste l. is die, welke door dr. de Groot tijdens den Wereldoorlog in Ned.-Indie te Malabar werd gebouwd. Het vermogen bedroeg 2 400 kW. A.
Dubois