In de schilder- en graveerkunst is het zgn. l. de doordringing van licht en donker in overeenstemming met de natuurlijke lichtbreking in die partijen van het voorgestelde beeld, welke noch het volle licht noch de volle donkerte krijgen. Een eerste voorbeeld biedt Piero dei Franceschi te Arezzo (15e eeuw) en ook Leonardo da Vinei. De grootmeesters zijn vooral Rembrandt en Correggio. → Clair-obscur-druk. p.
Gerlachus