of Li T’ai-po (po wordt ook pai gelezen), Chineesch dichter en verre afstammeling van de keizerlijke dynastie Liang. * 705 (?), ✝ 762. Eigenlijk een aan den drank verslaafde vagebond, die echter om zijn dichtkunst langen tijd aan het hof verbleef en daar in gunst stond. Zijn gedichten zijn gebundeld in een verzameling van 20 kapittels.
Hij wordt beschouwd als een der beste dichters van den T’ang-tijd, samen met Toe Foe en Po (of Pai) Kiu-i.Lit.: Wieger, La Chine à travers les ages (Hsien-hsien 1920); Giles, Hist. of Chinese Lit. (1927); Kwee Kek Beng, Li Tai Po (Batavia 1927, in het Ned.); Wilhelm, Die Chin. Lit. (1930).
Mullie.