(geneesk.) is een bloedziekte, waarbij de witte bloedcellen abnormaal van vorm zijn en gewoonlijk zeer belangrijk in aantal zijn toegenomen. Al naarmate bij deze ziekte de lymphocyten of leucocyten (➝ Bloedonderzoek) veranderd zijn, spreekt men van lymphatische resp. myeloïde leucaemie. Milt en lymphklieren zijn hierbij gewoonlijk vergroot.
De ziekte, die zoowel in acuten als chronischen vorm kan voorkomen en waarvan oorzaak onbekend is, is steeds doodelijk. Door röntgenbestraling kan in sommige gevallen tijdelijk verbetering worden verkregen. Zie ook ➝ Leucocytose. v. Balen.