of lazuursteen, mineraal, zelden ontwikkeld als kristallen (als dodekaëders van het regulaire stelsel), meestal echter in korrelige aggregaten met kalkspaat en andere silicaten gemengd, als de zgn. lapis lazuli, die bovendien meestal rijk aan pyriet (zwavelkies) is. L. is een mineraal, dat gaarne in de contacthoven van stollingsgesteenten met kalksteenen gevormd wordt. Het behoort tot de mineralen van de sodaliet-reeks en heeft de volgende samengestelde chemische formule: 3Na2Al2SiO8NaS2.
Hardheid: 5; s. g.: 2,38 2,42. L. wordt als siersteen in de edelsteenkunde gebruikt. Vroeger diende de l. tot het vervaardigen van een natuurlijk ultramarijn, als hoedanig het geheel door het kunstmatige ultramarijn verdrongen is.
Voornaamste vindplaatsen van de l. zijn: in Afganistan en ten Z. van het Baïkal-meer in Siberië. Oosterbaan.