Steekwapen met zeer lang heft van hout, bamboe of staal en met een korte stalen punt, meer in het bijzonder gebruikt door ruiters. Vóór de invoering van de automatische vuurwapens soms het hoofdwapen van de ruiterij, is zij thans bij dat wapen allerwege afgeschaft. Vgl. ➝ Lansier.
Heilige Lans noemt men de lans, waarmede vlg. het Evangelie van den H. Joannes (19.34) de zijde van Christus doorstoken werd. Een legende van de 9e eeuw verhaalt, dat de H. Helena tegelijk met het kruis deze lans zou gevonden hebben. Een gedeelte ervan (de spits) werd in de 7e eeuw van Jerusalem naar Konstantinopel en in de 13e e. naar Parijs gebracht. Het andere gedeelte gaf sultan Bajazet in 1492 aan Innocentius VIII.
Een andere H. Lans, die door de kruisvaarders in 1098 in Antiochië op aanwijzing van den hemel gevonden zou zijn, wordt als onecht beschouwd. Eveneens onecht is de H. Lans, die in Weenen bewaard wordt.
Voor de zgn. H. Lans als liturgisch instrument, zie ➝ Heilige Lans (sub 2°).
Lit.: Lex. f. Theol. u. Kirche (VI); Dict. d’Archéol. et de Liturgie chrét. (VII).