Ofschoon geen vast omschreven begrip inhoudend, verstaat men tegenwoordig wel algemeen onder k. die nijverheid of industrie, welke zich in haar producten, hetzij machinaal vervaardigd, hetzij als handwerk voortgebracht, nauw aansluit bij de kunst; in dezen zin kan men dus spreken van nijverheidskunst (arts industriels) of toegepaste kunst (arts appliqués). In tegenstelling met de vrije kunsten (arts libéraux) of beeldende kunsten, welke meer rechtstreeks het aesthetische element op den voorgrond brengen, zal de k. rechtstreeks zoowel het utilitair element als het sierend element in haar productie beoogen te verwezenlijken. K. omvat aldus boekdrukkunst, boekbindkunst, ceramiek, edelsmeedkunst, graphische kunst, meubelkunst, textielkunst of weefkunst (gobelin), naaldwerkkunst.
De baanbreker der k. is in Engeland William Morris, in België vooral H. van de Velde, in Nederland P. J. H.
Cuypers (Quellinusschool te Amsterdam).Kunstnijverheidsmusea vindt men te Amsterdam (Rijks Museum), Brussel (Jubelparkmuseum), Londen (South-Kensingtonmuseum), Weenen (Oesterreichisches Museum), München (Nationalmuseum), Neurenberg (Germanisches Museum), Berlijn (Kunstgewerbe-Museum), Parijs (Musée des Arts décor.).
Lit.: G. Lehnert, Illustr. Geschichte des Kunstgewerbes (2 dln. 1921-’22); Labarte, Hist. des Arts industriels (3 dln. 21872-’75); H. v. d. Velde, Die Renaissance im modernen Kunstgewerbe (Berlijn 1901). Men zie voor de Nederlanden : Catalogus nr. 548 van Nijhoff (nr. 622-770); voor de kerkelijke k. zie men : J. Weingartner, Das kirchl.
Kunstgew. der Neuzeit (1927). p. Gerlachus.