Kunstledematen trachten vorm en functie van een ontbrekend lichaamsdeel te vervangen. In vorm en grootte moeten de k. overeenkomen met het verloren lid. De constructie moet eenvoudig, overzichtelijk en betrouwbaar zijn, daarbij uit zoo licht mogelijk materiaal, terwijl het aan- en uitdoen makkelijk moet gaan.
Bij de onderste ledematen is de steunfunctie de belangrijkste; in slechts weinig gevallen kan de lidstomp zelf den druk van het lichaam overbrengen op de k.; meestal wordt het zitbeen als steunpunt gebruikt. Bij de bovenste ledematen is de beweging de belangrijkste. De kunsthand is na den Wereldoorlog aanmerkelijk verbeterd, maar is door de fijne constructie zeer kwetsbaar, eischt groote oefening en veel intelligentie en is bovendien niet geschikt voor zwaren arbeid.
Krekel