Kruidboeken

betekenis & definitie

Handschriften of boeken over planten en haar gebruik, waarvan vnl. in de 15e eeuw een groot aantal verschenen, dikwijls met gekleurde afbeeldingen en miniaturen verlucht. Bekende k. zijn o.a.: de Dioscurides (Codex constantinopolitanus), ca. 512; Petrus de Crescentiis, De agricultura omnibusque plantarum et animalium generibus (Bologna 1305, gedrukt te Augsburg 1548); Konrad van Megenburg, Buch der Natur (1349); Albertus Magnus, Liber aggregationis seu liber secretorum de virtutibus herbarum (1478); Mathias Goes, Herbarium of Kruydtboek (1482); Hortus sanitatis of Herbarius zu Teutsch (Mainz 1485); Otto Brumsel, Herbarium vivae (1537); Leonardus Fuchs, Cruijdtboek (1546); Dodonaeus, Cruijdtboek (1554); Clusius, De rarium plantarum; Gessner, De historia stirpium (1561); Lobelius, Stirpium adversarii nova (1570). Verschillende, w.o. de Codex constantinopolitanus en de Hortus sanitatis, zijn gereproduceerd. Hillen.