Kalk is in natuurlijke wateren opgelost als bicarbonaat en als sulfaat. Door koken ontleedt het eerste in koolzuur en normaal carbonaat, hetwelk onoplosbaar is, terwijl het tweede in kokend water minder oplost dan in koud. Ketelsteen bestaat dan ook uit een naar de omstandigheden wisselend mengsel van calciumsulfaat en -carbonaat.
Om de vorming van k. tegen te gaan, kan men twee verschillende wegen inslaan:1° De kalk verwijderen (ontharden van het water); dit kan gebeuren door toevoeging van diverse chemicaliën, zooals soda en (of) trinatriumphosphaat, of door middel van een → permutietfilter;
2° Zorgen, dat de genoemde zouten zich niet als vaste massa, maar als poeder afscheiden. Men bereikt dit bijv. door toevoeging van graphiet of van tannine. Overigens is op dit laatste punt nog veel te doen, vooral omdat een helder theoretisch inzicht hier ontbreekt. → Stoomketel, sub Ketelwassching. Zernike