Kerkelijke kunst is de kunst, welke in direct verband staat met het kerkgebouw en de bestemming daarvan. Haar algemeene doel is de eer van God en de stichting der geloovigen. Zij omvat met de architectuur (kerkgebouw zelf en klooster) voornamelijk toegepaste kunst: beeldhouwwerk, wandschildering, glas in lood, mozaïek, en vele takken van ambachtsen nijverheidskunst, zooals edelsmeedkunst voor altaargerei, weefen naaldkunst voor paramenten en vaandels, boekkunst voor mis- en evangelieboeken, enz.
Onder k. k. valt ook de muziek, welke bij den eeredienst wordt gebruikt, de poëzie (hymnen) uit missaal en brevier enz., kortom, in zekeren zin, de liturgie zelf.
Hoewel alle Christelijke kunst kerkelijk moet zijn in den zin van: in overeenstemming met dogma en overlevering, onderscheidt men toch terecht tusschen een Christelijke kunst in het algemeen, die ook louter met de private godsvrucht verbonden kan zijn en daardoor eenige grootere vrijheid bezit, en de strikt kerkelijke kunst, die speciaal voor het kerkgebouw bestemd is en derhalve heeft te beantwoorden aan de bijz. eischen, welke het doel van dit gebouw stelt. Zij zal dus niet slechts doordrongen zijn van een algemeen Christelijken geest, maar bijzonderlijk van een geest van godsvrucht en gebed. Zij valt bovendien onder het onmiddellijk toezicht der kerkelijke overheid. Liturgie (sub Liturg, kunst). Zie pl. (vgl. index kol. 831).