of laryngoscoop (Gr. larunx = strottenhoofd, skopein = bekijken) bestaat uit een rond of vierkant spiegeltje (van verschillende grootte), hetwelk aan een steel is bevestigd en met behulp waarvan het keelonderzoek plaats vindt. Het spiegeltje wordt hierbij in de keel van den patiënt gehouden, terwijl de onderzoeker hierop licht werpt van een naast den patiënt geplaatste lichtbron, door middel van een aan zijn hoofd bevestigden, doorboorden hollen spiegel (reflector). Phonetici maken van den k. gebruik om de functie van de stembanden te bestudeeren bij het voortbrengen van klanken.
De k. werd in 1854 door Manuel ➝ Garcia uitgevonden. Nelissen.