Roomsch keizer, koning van het West-Frankische Rijk. * 13 Juni 823 te Frankfort a. d. Main, ✝ 6 Oct. 877 te Avrieux (bij Mondane). Hij was de zoon van Lodewijk den Vromen uit diens tweede huwelijk met Judith van Beieren.
De moeder eischte voor haar zoon, naast de zonen uit Lodewijks eerste huwelijk, de erfopvolging in een deel van het rijk op. Hieruit ontstond heftige familiestrijd en burgeroorlog. Bij het verdrag van Verdun (843) verkreeg K.
West-Francië. Hij voerde ongelukkige oorlogen tegen zijn broer Lodewijk den Duitscher, tegen Noord-Itaïië en de opgestane Aquitaniërs, terwijl hij intusschen de Noormannen zonder veel tegenstand zijn land liet verwoesten. Door het verdrag van Meersen (870) werd het Middenrijk ten N. van de Alpen tusschen Oost- en West-Francië verdeeld; hiermee vangt de geschiedenis van het eigenlijke Frankrijk aan.
In 875, na den dood van keizer Lodewijk II, werd K. keizer. Onder zijn bestuur brokkelde de koningsmacht sterk af tegenover de leenmannen, die hun positie meer en meer onafhankelijk en hun waardigheid erfelijk wisten te maken.Lit.: Lot en Halphen, Le Règne de Charles le Chauve (1908). Slootmans