of Yunnan, de Zuid-Westelijkste provincie van China (VII 384 C 6); opp. ca. 400.000 km2, ong. 11 millioen inw., waarvan 25 % Chineezen. Het Westen wordt ingenomen door de zeer hooge gebergten, die van Tibet ombuigen naar Achter-Indië; het Oosten bestaat uit kalkplateau’s, die met steile terrassen eindigen.
Het gebied bevat vele mineralen: tin, koper, antimonium, kwik, goud; zout, aluin, steenkool. Groote rivieren voeren het water af naar het Zuiden (Saloeen en Mekhong) en naar het Oosten (Songkoi).
Het moessonklimaat brengt zomerregen, de winter is koud. De lagere dalen hebben meer subtropischen plantengroei.
In de bergen wonen oudere stammen, die vrijwel zelfstandig zijn (Tai en Lo-lo); de Chineesche landbouwers en kooplieden wonen meer in de dalen. Producten zijn: rijst, boekweit, maïs, aardappelen, opium, katoen, suikerriet.
De tinmijnen van Kokioe zijn bekend. J. is van groote beteekenis als doortochtland; de Franschen legden dan ook een spoorlijn aan tot Junnan(foe), de hoofdstad (ca. 150.000 inw.).
Deze stad is, evenals een drietal andere, voor den handel geopend. J. leed zeer veel door den opstand der Mohammedanen (1867-’72).Lit.: E. Weisz, Die Provinz J. (1912); vooral bibliographie in J. Sion, Asie des Moussons (I). Heere.