Pseud. van Louis Farigoule, hedendaagsch Fransch schrijver. * 26 Aug. 1885 te Saint-Julien-Chapteuil (Haute-Loire). Lid van „1’➝ Abbaye”.
Stichter en theoreticus van het „Unanimisme”, in welke leer God niets anders is dan een vorm of een symbolische voorstelling van de samenleving. Naast l’Armée dans la Ville (1911), Cromedeyre-le-Vieil (1920), waarin zijn unanimistische aesthetiek op het drama toegepast wordt, verwierf hij groot succes met Knock ou le Triomphe de la médecine, die sappige doch bijtende grappigheid paart aan rijk-menschelijke zielekennis.
Zijn onvoltooide cyclische roman Les Hommes de bonne Volonté (12 dln. 1932-’37) is een voldragen meesterwerk. Zijn werk is overigens uit wijsgeerig en zedelijk oogpunt dikwijls bedenkelijk.Verdere werken: o.a.: Poezië: l’Ame des hommes (1904), en: La Vie unanime (1908). Romans: Le Bourg régénéré (1900) ; Puissances de Paris (1911); Donogoo-Tonka (1920); de trilogie Psyché : I Lucienne (1922), II Le Dieu des corps (1928), III Quand le Navire.... (1929).
Lit. : M. Israël, J. R. (1931).