Zned. natuurkundige. * 27 Jan. 1870 te Gent. Promoveerde te Gent in 1894, te Leiden in 1899, prof. te Brussel 1906-1920, sinds 1924 te Gent. Hij vertegenwoordigt de Ned. school (➝ Kamerlingh Onnes, Lorentz, v. d. Waals) in België en verrichtte verdienstelijk werk op het gebied der capillariteit en der warmteleer.
Hij verklaarde den invloed van kleine bijmengsels op de kritische opalescentie en ontwikkelde met ➝ Keesom een theorie over de kritische grootheden van mengsels. Verrichtte metingen (te Leiden) over capillaire opstijging van vloeibaar gemaakte gassen en over retrograde condensatie, ontwierp theorieën over oppervlaktespanning, dampspanning en verdampingswarmte. Werkt tegenwoordig o.a. over de toepassing van de warmteleer op de electrieiteitsgeleiding. In 1895 kreeg hij den prijs van de Koninklijke Academie van België.Werken: Thermostatica (1933); Aanvullingen der Thermostatica (1938).
J. v. Santen.