Kunstschilder en monumentaal kunstenaar. * 6 Juni | 4 Maart 1932. Hij studeerde aan de Haagsche Akademie onder Koelman. Werkte omstreeks 1884 veel te Visé ten Zuiden van Maastricht. Schreef vandaar mooie brieven aan Henri Borel.
Zijn werk was aanvankelijk verfijnd impressionistisch. In de negentiger jaren begint hij met kunstnijverheid, batikken en meubels-ontwerpen; beeldhouwde ook, maakte glas-in-lood, etste en lithographeerde. Zijn figurale voorstellingen worden treffend verfijnd van lijn en symbolisch van inhoud. Bekend zijn zijn Mome Epique, Moine Sauvage, de Apostelkoppen de Kruisafname Literaire invloeden van Emile Verhaeren.
Omdat hij in Duitschland meer kansen kreeg zijn droom van groote monumentale werken te verwezenlijken, trok hij daarheen en werd er zeer geëerd, men benoemde hem tot directeur van Kunstgewerbescholen. Hij maakte mozaïeken, wandtapijten en veel fraaie ramen, in het station en de handelsschool te Hagen, elf ramen in de Dreikönigenkirche te Neuss, in het tentoonstellingsgebouw te Dusseldorf, in de Sankt Georgkirche te Keulen in de Bickendorfkirche te Keulen, in de Auferstèhungskirche te Essen, in de kerk te Niesdorf. Muurschilderingen in het stadhuis van Rotterdam.
De symboliek van T.
P. is soms wat vaag, maar treffend is steeds de grootsche opbouw van zijn werk en de uitstekend-beheerschte lineatuur. Hij is de krachtigste figuur van de „monumentale en decoratieve richting, die in de jaren na 1890 opkwam.