De enge landstrook bij Corinthe, die Midden-Griekenland met den Peloponnesus verbindt. In de Oudheid was de I. versterkt door een met torens voorzienen muur, wat toeliet den Peloponnesus volledig af te sluiten voor aanrukkende legers.
Onder het bewind der → Bacchiaden werd een houten sleep- of trekweg voor het overzetten van schepen (diolkos) aangelegd, waarvan nog overblijfselen bestaan evenals van den muur. Aan de doorgraving van den I. werd reeds in de Oudheid gedacht; keizer Nero vatte in 67 het reusachtige werk aan; doch het werd weldra opgegeven.
In 1882 werd eindelijk het doorgraven (door een Gr. maatschappij) voor goed aangevat en in 1893 werd het Isthmuskanaal of Kanaal van Corinthe geopend voor zeil-, in 1907 voor stoomschepen. In laatstgenoemd jaar werd het door een Fransche maatschappij overgenomen (zie afb.).Het is 6343 m lang, 20 m breed en 8 m diep, en loopt van Posidonia (2½ km ten N. O. van Corinthe) tot Isthmia. Verkeer (1933): 7863 schepen met 2.598.434 ton. Over het kanaal gaat bij Posidonia een brug voor spoortreinen en voetgangers.
Door te steile kanten traden in 1917 en 1923 aardverschuivingen op, die langdurige onbevaarbaarheid veroorzaakten.
Het woord Isthmus is de gewone benaming geworden voor andere landengten, bijv. die van Panama. Pottelbergh/Hoek.