is(➝ Gr. isos = gelijk), samenstellend woorddeel, in de verschillende wetenschappen gebruikt om lijnen aan te duiden, waarlangs een bepaald verschijnsel zich vertoont.
In de metereol. en klimatologie verbinden zulke lijnen metereol. en klimatol. elementen, die een gelijke waarde hebben, een gelijke verandering ondergaan e.d. Bijv.: Isobaren, lijnen van gelijken luchtdruk; isogonen, 1° lijnen van gelijke magnetische afwijking, 2° lijnen van gelijke windrichting; isothermen, lijnen van gelijke luchttemperatuur, enz. Die lijnen worden meestendeels geconstrueerd op een landkaart, door het trekken van verbindingslijnen over de plaatsen, waar dezelfde waarde, dezelfde verandering e.d. van een meteorologisch of klimatologisch element, op een bepaald tijdstip of gedurende een zeker tijdvak, werden waargenomen. De isobarenkaarten, de isothermenkaarten, enz. zijn de landkaarten, die synoptisch, door middel van isobaren, isothermen, enz., de verdeeling van den luchtdruk, van de luchttemperatuur enz. over de aardoppervlakte of een deel van de aardoppervlakte verbeelden. Voor isobaren, zie de kaarten: Anticycloon (dl. II, kol. 456) en Cycloon (dl. VIII, kol. 418); voor isogonen de kaart Aardmagnetisme (dl. I, kol. 161) en voor isothermen de kaart Klimatologische aardgordels (dl. I, kol. 157). V. d. Broeck.