Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Gepubliceerd op 15-08-2019

Isis

betekenis & definitie

Een van de oudste Egyptische godheden. Zij is een kind van Geb en Noet, de goden van aarde en hemel.

De mythe verhaalt, dat Osiris, haar echtgenoot en broeder, koning van Beneden-Egypte, werd gedood door zijn broer Seth, koning van Opper-Egypte, en in stukken gesneden. Maar I., die hem door heel het land heeft gezocht, weet met hulp van de zon de stukken te vinden en met medewerking van Anoebis weer samen te stellen.

Het lukt haar wel niet hem weer ten leven te wekken, maar toch ontvangt zij door hem een zoon Horus. Deze regeert nu op aarde, terwijl Osiris heerscht in de onderwereld.

In deze mythe wordt symbolisch uitgedrukt de vruchtbaarmaking en vegetatie van de aarde (= Isis) door den Nijl (= Osiris) en de overwinning van Beneden-Egypte (Horus) op Opper-Egypte (Seth).De dienst van I. was zeer verbreid in de Grieksch-Romeinsche wereld in den Hellenistischen tijd, vooral omdat daarmee een mysteriecultus, een geheime inwijding en liturgie, priesters en feesten (dikwijls niet zonder uitspattingen) verbonden waren. Plutarchus en vooral Apulejus (Metamorphosen 12e boek) geven daarvan een, zij het ook onvolledige, beschrijving; men is het echter niet volkomen eens over de waarde van hun berichten.Punten uit de Isis-mysteriën, die dikwijls door niet-Katholieken met het Christendom in verband worden gebracht, zijn vooral het doopsel, dat de myste moet ontvangen, en het feit dat hij na zijn inwijding,voor wedergeboren geldt.

Maar hun doopsel heeft een zuiver ritueel-reinigende beteekenis, en het nieuwe leven wordt astrologisch opgevat: onder een nieuw gesternte komen. Van de moreele beteekenis van zondevergeving en genade is geen sprake.

Verder vergelijke men → Mysteriën; Osiris. Rood.

< >