(Ermingarde, Hermingarde), huwde in 910 Adalbert van Ivrea, ✝ na 947. Zij was de ziel van alle intrigues tegen → Berengarius I van Friaul, koning van Italië.
Na een avontuurlijk en bandeloos leven door haar broer in een klooster geplaatst, stierf zij daar, „een der schoonste en geestigste, maar ook een der meest intrigante en bedorven vrouwen van Italië” (Liutprand).Lit.: Liutprandi Historia etc. seu Antapodosis (Lib. III, in Migne, Patr. Lat. 136); Sismondi, Hist. des Républ. italiennes (I).
Gorris