In de geneeskunde onderscheidt men droge en natte i. De droge i. past men wel toe bij aandoeningen, waarbij vermeerdering van zweetsecretie, zonder gepaard te gaan met verlaging van temperatuur, heilzaam werkt (rheuma, jicht).
De natte i. beoogt warmteonttrekking bij hooge temperatuur, of kalmeering van zenuwpatiënten.Om warmte aan het lichaam te ontrekken herhaalt men eenige malen de natte i.; men verwijdert telkens het laken, dat vooraf in water van ca. 15° is gedompeld, zoo gauw als het de temperatuur van het lichaam heeft aangenomen. Bij onrustige krankzinnigen veroorzaakt een natte i., waarbij bovendien nog een wollen deken om den patiënt wordt geslagen, uitzetting en vulling van de huidbloedvaten, waardoor bloed aan het centrale zenuwstelsel wordt onttrokken; dit vermindert de prikkelbaarheid en veroorzaakt slaapneiging.
Men dient voorzichtigheid in acht te nemen bij zwakke hartfunctie, terwijl een tweede gevaar schuilt in zgn. warmtestuwing door te groote warmte-ontwikkeling. Franke.