Oude rechtsterm ter aanduiding van het rechtsmiddel, waarbij gevorderd wordt, dat hij, onder wiens berusting zich gestolen roerend goed bevindt, zijn voorman, d.w.z. dengene, van wien hij de zaak verkreeg, noemt. Er volgt dan dagvaarding voor den rechter, waarbij de oogenblikkelijke bezitter zijn voorman in vrijwaring oproept.
Verschijnt hij niet of kan hij geen voorman aanwijzen, dan wordt hij als dief beschouwd. De term i. wordt zoo verklaard, dat dit rechtsmiddel eigenlijk niet gericht is tegen den oogenblikkelijken bezitter, maar tegen den derde (tertius), die tenslotte zal blijken de dief te zijn. → Anevang. Hermesdorf. Lit.: E.
J. J. v. d.
Heyden, Aanteekeningen (blz. 38).