of nativisme ( Lat.: innatus, nativus = in- of aangeboren), de kentheoretische leer van het ➝ aangeboren zijn van bepaalde begrippen en waarheden (Plato, Descartes, Rosmini). Het is een uiting van overdreven rationalisme en staat als zoodanig tegenover het empirisme, de leer, dat al onze kennis verworven wordt uit de ervaring (Locke, Berkeley, Hume, Stuart Mill).
Aristoteles en Kant leeren daarentegen, dat al onze kennis weliswaar geput wordt uit de ervaring, maar dat ons bepaalde vermogens zijn aangeboren, om deze ervaringsgegevens te verwerken tot kennis. ➝ Kennen.v. d. Berg.