Grieksch vuur - een brandbaar mengsel, in de M.E. vooral door de Grieken als verdedigingsmiddel aangewend, waardoor zij herhaaldelijk aanvallender Arabische vloten op Konstantinopel wisten af te slaan. Het bestond o.a. uit pek, naphta en zwavel en werd in holle steenen of vaten uit werpwerktuigen weggeslingerd, of ook met de hand geworpen.
Men schrijft, misschien ten onrechte, de uitvinding ervan toe aan Kalinikus in 671. Lateren hebben beweerd, dat het onbluschbaar was; bij de Byzantijnsche schrijvers vindt men daar echter niets over.