Ital. edelman en Platoonsch wijsgeer der Renaissance. * 1463, ♱ 1493. P. deed aan Fransche en Ital. universiteiten een universeele ontwikkeling op en maakte deel uit van de Platoonsche Academie te Florence. Overtuigd van de fundamenteele eenheid van het menschelijk denken in alle landen en tijden, wilde hij ten bewijze daarvan 900 stellingen → de omni rescibili op een door hem te beroepen congres te Rome publiek verdedigen. In den kerkdijken ban geslagen, trok hij zich, mede onder invloed van → Savonarola, van de wijsbegeerte terug.
Werken: Heptaplus ; De ente et uno ; Astrologia ; De dignitate hominis ; De concordia Platonis et Aristotelis. Lit.: A. Levy, Die Phil. P.’s d. M. (Berlijn 1908); F. Sassen, Nieuwere Wijsbegeerte tot Kant 1933).
F. Sassen.