Geheimmiddelen - Hieronder verstaat men als geneesmiddel in den handel gebrachte en als zoodanig aanbevolen middelen, waarvan de samenstelling geheim gehouden of althans niet op de verpakking vermeld wordt. De Ver. tot bestrijding der Kwakzalverij heeft tal van g. doen onderzoeken en daarbij, evenals het 1920 opgerichte Ned.
Rijks-Instituut voor Pharmacotherapeutisch onderzoek, dat eveneens een groot aantal g. onderzocht, geconstateerd, dat men deze in drie groepen kan verdeelen:1° die bestaan uit onwerkzame stoffen, bijv. krachtpoeder, dat louter maizena bleek te zijn;
2° die schadelijke stoffen bevatten;
3° die in bepaalde omstandigheden als goede geneesmiddelen te beschouwen zijn. Ook de laatste categorie is schadelijk voor de volksgezondheid en wel door de wijze van aanprijzing: deze beperkt zich niet tot de „bepaalde omstandigheden”, die trouwens door een leek toch moeilijk of niet te constateeren zijn, maar strekt zich meestal uit tot een groote groep ziekten, waardoor niet alleen het onoordeelkundig gebruik van geneesmiddelen bevorderd wordt, maar, wat erger is, de behandeling uitgesteld en de kans op genezing vooral van ziekten als t.b.c., kanker e.d. verminderd wordt. Ook de manier, waarop soms getracht wordt het vertrouwen van het publiek te winnen, o.a. door oncontroleerbare of zelfs gefingeerde attesten, door mededeeling, dat het recept afkomstig is van een geestelijke of uit een, veelal niet bestaand, klooster e.d., verdient bestrijding. De tariefwet 1924, die g. bij invoer met 50% belastte, had als gunstig gevolg, dat de samenstelling van meerdere op de verpakking vermeld werd.
Lit.: Meded. v.h. Rijks Inst. voor Pharmacotherapeutisch Onderzoek.