Gascalorimeter - dient om de calorische waarde van gassen te bepalen. Een afgemeten hoeveelheid gas wordt verbrand en de ontwikkelde warmte wordt door water opgenomen.
De hoeveelheid water in grammen, vermenigvuldigd met de temperatuursverhooging, is de ➝ calorische waarde van de afgemeten hoeveelheid gas. Meest gebruikelijk is Junkers’ handcalorimeter.
Junkers heeft ook gemaakt den registreerenden, automatischen g. Bij dezen is de verhouding van water tot gas constant, zoodat de calorische waarde evenredig is met de temperatuursverhooging.
Men heeft ook empirische g., zooals de Sarco-calorimeter. Van een U-vormige buis, gevuld met olie, wordt een been verwarmd; de olie zet uit en die uitzetting wordt door middel van een vlotter overgebracht op de registreernaald.
De Sigma-calorimeter is eveneens empirisch. De werking berust op de uitzetting van metaal, veroorzaakt door verhitting, met een gasvlam van bepaalde grootte.
De uitzetting is recht evenredig met de calorische waarde van het gas; zij wordt geregistreerd. Zie ook ➝ Soortelijke warmte van gassen.de Wilde.