Pseud.: Jehan, Fransch volksch dichter van aristocratische geboorte. * 1867 te Boulogne-sur-Mer, † 1933 te Parijs. Bezong op diep menschelijke en aangrijpende wijze in „argot faubourien” het oneindige leed van de arme menschjes.
Hij is een goed chansonnier, die als dichter evenwel werd overschat. Hij droeg zijn verzen vóór in „Le Cabaret des Quat’z Arts” (1896) en „Au Chat Noir” (1896-’97).Voorn. werken: Les Soliloques du pauvre (1897): Doléances, nouveaux Soliloques (1900); Cantilènes du malheur (1902); Fil-de-fer (1906); Le Coeur populaire (1914).
Lit.: J. Landre, Les „Soliloques du Pauvre” de J. R. (1930). Willemyns.