Funiculaire myelitis - (Lat. funiculus = streng; Gr. muelos = merg). Als een chronische ontsteking van het ruggemerg tot bepaalde mergstrengen beperkt bleef, sprak men vroeger vooral gaarne van strengziekte of f. m.
De meest bekende zgn. gecombineerde strengziekte, waarbij naast de achterstrengen ook de zijstrengen van het ruggemerg aangetast werden, is de door Lichtheim in 1887 beschreven vorm, die op den bodem van vooral secundaire anaemie en uitputting voorkomt. Naast de zijstrengverschijnselen, als spastische verlamming en het verschijnsel van Babinski, vindt men hierbij de achterstrengverschijnselen, reflexverlaging en ataxie.
Het zal nu van de verdeeling van het ziekteproces afhangen of de symptomen der zijstrengen of die der achterstrengen het meest zullen overwegen. Blijven de verlammingsverschijnselen op den achtergrond en beheerschen de achterstrengverschijnselen het ziektebeeld, dan zal de overeenkomst met de op luetischen bodem staande tabes dorsalis zeer groot worden: men spreekt dan wel van Lichtheim’sche tabes, hoewel syphilis dan niet de oorzaak ervan is.
Voor de behandeling zijn de bij anaemie onlangs van veel nut gebleken leverpraeparaten ook hier van gunstigen invloed.Klessens.