Ferdinand I (Duitsland) - keizer van het Duitsche Rijk, 1556-1564, broeder van Karel V; * 10 Maart 1503 te Alcala de Henares (Spanje), † 25 Juli 1664 te Weenen; werd in 1521 belast met het bestuur der Oostenrijksche erflanden. Na den dood van zijn zwager koning Lodewijk van Hongarije (1626) werd hij gekozen tot koning van Bohemen en Hongarije; in Jan. 1631 tot Roomsch-koning, hetgeen later twist bracht met Karel V, toen deze ook het keizerschap aan zijn zoon Philips trachtte te brengen.
F. behandelde de totstandkoming van het verdrag van Passau (1552) en van den godsdienstvrede van Augsburg. Eerst in Maart 1558 werd hij te Frankfort tot keizer gekroond.
Hij trachtte van het Concilie van Trente voor zijn erflanden de opheffing van het coelibaat en de leekenkelk te verkrijgen, maar ook begunstigde hij de Contra-Reformatie en de vestiging der Jezuïeten. Hij dwong zijn zoon Maximiliaan II Katholiek te blijven, alvorens hem in 1562 tot Roomsch-koning te laten kronen.
Zijn bestuursinrichting ging dienen als voorbeeld voor andere Duitsche landen. Zijn briefwisseling werd in 1912 uitgegeven door Wilhelm Bauer. v.
Gorkom. Lit.: v. Bucholtz, Gesch. der Regierung F.
I (9 dln. 1831-1838); Rosenthal, Die Behörden-organisation F. I (1887); Wilhelm Bauer, Die Anfange F.
I (1907).