Fatale termijn - (Ned. Recht) is de door de wet gestelde termijn, binnen welken sommige rechtsvorderingen op straffe van verval moeten worden ingesteld.
De f. t. is wel te onderscheiden van de → verjaring, waaraan elke rechtsvordering onderhevig is. In tegenstelling tot de verjaring kan de f. t. niet geschorst worden en moet hij door den rechter ambtshalve toegepast worden.
De wet zelf houdt beide begrippen niet overal streng uit elkaar. Voorbeeld van een f. t. (art. 1639 Ned.
B.W.): de vordering tot schadeloosstelling wegens onrechtmatige verbreking der dienstbetrekking vervalt na verloop van 6 maanden. Stoop.