Fano - (Lat.: pannus? of Germ.: fano? beide: doek), middeleeuwsche naam,
1°voor vsch. liturgische doeken, als manipel, amict, offertoriumdoek, processievaandel, enz.
2°Sinds 1300 voor een pauselijk schouderkleed, tevoren wel → orale genoemd, en heden (Ital.) fanone, dat bestaat uit twee langwerpigronde witzijden doeken, met roode en gouden strepen versierd en met een ronde opening in het midden. Aangedaan over de albe (gelijk oudtijds de amict), blijft hierop de onderste doek liggen, de bovenste wordt later over de kazuifel uitgespreid.
Lit.: Braun, Die liturg. Gewandung (Freiburg 1907).
Louwerse.