Exsecratie - (Lat. exsecratio = vervloeking),
1° een stijlfiguur, waarbij de redenaar Gods vloek afroept over vijandige toehoorders of afwezigen, die zulks verdienen. Het spreekt vanzelf dat zij slechts in een uiterst geval mag voorkomen. Voorbeelden in vloekpsalmen en bij de profeten, de wee-rede van Christus tegen de Farizeërs.
2° Exsecratie van gewijde zaken,➝ Ontwijding.