Euboca - (Ital.: Negroponte), Grieksch eiland in de Egeesche Zee, slechts door een smalle straat, Euripus genaamd, van het vasteland gescheiden. De beide uiteinden van E. bestaan uit kristallijn gesteente, ze vormen deelen van het Cycladen-massief in het Zuiden en van het West-Macedonisch-Thessalisch massief in het Noorden.
Het centrale deel wordt gevormd door O.—W. loopende plooiingsgebergten, uit Mesozoïsche en Tertiaire kalken leisteen bestaande. De hoogste top is de Delphi, 1 745 m.
Klimaat en flora zijn Mediterraan. De bevolking van E. bestaat uit Grieken; alleen in het Z. wonen wat Albaneezen.
De godsdienst is Orthodox (bisdom Chalcis). De voornaamste middelen van bestaan zijn landbouw (tarwe, olijven en wijn) en veeteelt.
Te Kymi bij de O. kust worden zijderupsen gekweekt. De volgende delfstoffen worden ontgonnen: magnesiet bij Kanalia en Daphnopotamos, marmer in het Z. bij Carystus (Karystos) en bruinkool bij Kymi.De nomos (district) E. omvat behalve het gelijknamige eiland ook de N. Sporaden en heeft een oppervlakte van 4 108 kma met 154 449 inw. (1928). Hoofdstad is Chalcis met 18 677 inw. (1932).
Hoek Geschiedenis. Reeds in de 8e eeuw v. Chr. hadden Chalcis en Eretria een bloeienden handel en vele koloniën. De Atheners bezetten E. van 506 tot 490, daarna werd het door de Perzen verwoest, 446 door Pericles veroverd; daarna komt het achtereenvolgens onder de macht van Sparta, Boeotië, Athene, Thebe, in 338 wordt het bij Macedonië ingelijfd en 194 door de Romeinen bevrijd. Sedert dien behoorde E. tot het Rom., daarna tot het O. Rom.
Rijk ; in 1204, na den Latijnschen Kruistocht, geraakte E. in handen van Italiaansche leenmannen en kwam geleidelijk onder Venetiaanschen invloed, totdat het in 1383 geheel door de Venetianen werd veroverd. De Turken bezetten het eiland in 1470 en behielden het tot het einde van den Griekschen Vrijheidsoorlog (1829).
Lit.: Geyer, Topographie u. Geschichte der Insel Euboia (Berlijn 1903).
E. De Waelel/Hoek