Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Gepubliceerd op 25-07-2019

Ester

betekenis & definitie

Ester - (scheik.) of samengestelde aether noemt men een verbinding, die ontstaan is uit een alcohol en een zuur onder afsplitsing van een molecule water. Het zuur kan zoowel van anorganische als organische natuur zijn.

CH3 OH + H ONO2 = CH3ONO2 + H2O methylnitraat C2H5 OH + H OOC.CH3 = C2H5OOCCH3 + H2O azijnzure aethylester of aethylacetaat. E. zijn op te vatten als zuren, waarvan het waterstofatoom vervangen is door een alkylrest, aan welke opvatting namen als zoutzure aethylester, azijnzure aethylester, zwavelzure diaethylester enz. ontleend zijn. Men kan ze echter evengoed opvatten als alcoholen, waarvan de hydroxylgroep (OH) door een zuurrest vervangen is, en daarom gebruikt men ook namen als methylnitraat, aethylacetaat enz. Behalve door directe inwerking van zuur op alcohol, waarbij meestal sterk zwavelzuur als wateronttrekkend middel gebruikt wordt, kan men e. nog op andere manieren bereiden. Vele komen in de natuur voor, zooals o.a. de vetten en oliën, die uit esters van glycerine en hoogere vetzuren bestaan, terwijl andere voor technische doeleinden gefabriceerd worden. Hoogeveen

< >