Essen (stad) - Stad in het Pruisisch regeeringsdistrict Dusseldorf (Rijnprov.), op de Noordelijke uitloopers van het Rijnieisteenplateau; 648 250 inw. (1932) waarvan 53,8% Kath., 38,8% Prot. De stad is door annexaties in het Z. tot ver over de Ruhr uitgegroeid en strekt zich in het N. uit tot de Emscher en het Rijn-Hernekanaal.
E. vormt het geographisch en economisch middelpunt van het geweldige kolen- en industriegebied van de Ruhr en werd daardoor de grootste industriestad van W. Duitsch land.Aan den delfstoffenrijkdom dankt de stad haar uitgebreide ijzer- en metaalindustrie, haar hoogovens, machinefabrieken en werkplaatsen voor bruggenbouw en spoorwegmateriaal.
In het W. der Altstadt liggen de geweldige complexen van de gietstaalfabriek van Friedr. Krupp, door Friedrich Krupp in 1811 gesticht en groot geworden onder diens zoon Alfred (* 1812, ✝ 1884). Waren deze fabrieken voor den Wereldoorlog het middelpunt van de ontzaglijke wapenindustrie, nu worden er locomotieven, spoorwagens, machines voor industrie en landbouw gemaakt. Naast de reeds vermelde zijn er nog vele andere industrieën, als cokesfabrieken, chemische industrie, textielfabrieken, glas- en meubelfabrieken, bierbrouwerijen. E. is tevens een handelscentrum, zetel van het Rheinisch Westfal. Kohlensyndikat, van de Vereinigte Stahlwerke A.G. afdeeling Mijnbouw, en tal van andere groote industrieele concerns.LipsIn de Altstadt liggen nog slechts weinig gebouwen meer uit de M.E.: de Kath.
Münsterkirche, een der oudste Christelijke bouwwerken in D. (de bouw begon kort na 852; vsch. verbouwingen; kostbare collectie edelsmeedwerk o.a. uit 10e eeuw). De Kath. Johanniskirche (laat-Gotisch; 1471), de Evangelische Marktkirche (11e eeuw; 1786 verbouwd). Belangrijke gebouwen uit den nieuweren tijd zijn: de beurs (1923— ’25; arch. E. Kömer), het „Hans der Technik”, de tentoonstellings- en feestgebouwen van arch.
J. Rings.