Ersatzdehnung - 1° De rekking van de vocaal, die optreedt wanneer een eropvolgende nasaal verdwijnt; de term is in sommige gevallen minder juist, nl. voor die talen, waarin de nasaal haar consonantische articulatie, d.w.z. haar orale afsluiting eerst verliest. Zoo ontstaat een nasale vocaal, die met de voorafgaande genasaleerde vocaal samen een lange, later niet nasale, vocaal ging vormen.
Zoo ontstond bracht < braacht < brancht en Mnl. vaën < vahen <" vanhen (naast vangen). Men vindt het ook nog in de dialecten, waar de n in woorden als mensch, ons uitviel en er een lange genasaleerde klinker is.2° Ook de tempowet bezorgt soms E. door, als er een toonlooze e uitviel. de stamvocaal te rekken. Voorbeelden: Oost-Noordbrabantsch vaal ( valle (muizenval), ton < tonne (ton).
Weijnen