Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Gepubliceerd op 25-07-2019

Ephebe

betekenis & definitie

Ephebe - Naam van de jongelingen, die in Oud-Athene van 18 tot 20 jaar een militairen dienst deden. Hun krijgsopleiding was berekend op het vormen van hoplieten en bestond hoofdzakelijk in uitvoeren van marschen, patrouilles en het op wacht staan.

Na het eerste jaar werd door de e. de bekende eed van getrouwheid aan de wetten afgelegd. De ephebie, in 338 v.

Chr. gesticht, verloor weldra haar militair karakter; omstreeks 400 werd de dienst facultatief, de duur werd op één jaar gebracht en het programma werd er een van algemeene opleiding, waarvan o.m. welsprekendheid en wijsbegeerte deel uitmaakten. E. De WaeleLit.: A.

Brenot, Recherches sur l'Ephébie (1920).De natuurlijk e ephebie begon met den tijd van de puberteit, de burgerlijke e. met de inschrijving in het gemeenteregister. Dit gaf op Creta op 17-jarigen, te Athene op 18-jarigen leeftijd toegang tot de epheben-scholen, die het best te vergelijken zijn met de Engelsche colleges als voorbereiding voor het universitair onderricht.

W. Vermeulen

< >