Enzio - natuurlijke zoon van Frederik II van Hohenstaufen; * 1220,✝ 1272. E., door zijn huwelijk met Adelasia, erfdochter van het grootste deel van Sardinië, ook wel koning van dat eiland genoemd, was een buitengewoon begaafd zanger en dichter, een wonder van moed en schoonheid.
Zijn huwelijk met Adelasia werd door den paus niet erkend, daarom huwde hij opnieuw met een nicht van Ezzelino. In den strijd in Lombardije werd hij (1249) door de Bologneezen gevangen genomen op nog jeugdigen leeftijd.
Eens heeft hij, na de onthoofding van Konradijn, een poging gedaan om te ontsnappen in een vat, maar werd door een langen blonden haarlok, die er uit hing, verraden. Zoo heeft hij zijn leven grootendeels in den kerker doorgebracht en niets kunnen doen om den ondergang der Hohenstaufen tegen te houden.Lit.: F. W. Grossmann, König Enzio (diss. Göttingen); H. Blasius, König Enzio (Breslau 1884). Vooral: E.
Kantorowicz, Kaiser Friedrich II (2 dln. Berlijn 1930—’31). W. Mulder S.J.