(men spreekt ook wel, minder juist, van encyclopaedie van het recht) beteekent: inleiding tot de rechtswetenschap. In afwijking van wat men buiten deze wetenschap onder encyclopaedie verstaat, behoeft een encyclopaedie der rechtswetenschap (e. d. r.) niet alphabetisch naar trefwoorden te zijn ingericht en is dit ook slechts bij uitzondering.
Men maakt onderscheid tusschen formeele of uitwendige, en materieele of inwendige e. d. r. De formeele geeft den omvang en de grenzen der rechtswetenschap aan en omschrijft de innerlijke verdeeling van het recht.
De materieele biedt een summier overzicht van de positieve rechtsstof. Voorbeelden van e. d. r. in Ned. zijn het werk van van Kan, „Inleiding tot de rechtswetenschap” (1920), en dat van van Apeldoorn, „Inleiding tot de studie van het Ned. recht” (21934).
Een uitgebreide materieele e. d. r., die door samenwerking van vsch. geleerden is tot stand gekomen, is bijv. de door von Holzendorff begonnen „Enzyklopadie der Rechtswissenschaft in systematischer Bearbeitung”. De e. d. r., sinds 1920 door het Academisch Statuut „Inleiding tot de rechtswetenschap” genoemd, is een verplicht vak voor het candidaatsexamen in de rechtsgeleerdheid aan de Ned. universiteiten.Ook in België behoort de e. d. r. tot de verplichte vakken: hier echter werd ze ingedeeld bij de wijsbegeerte, voorbereidend tot de rechtswetenschap.
L i t.: W. Zevenbergen, Formeele e. d. r. (1925); E. Picard, Le droit pur; H. Capitant, Introduction à, l’étude du droit civil (41923).
v.d. Kamp.