(Welsch, = zitting, sessie), het groote nationale congres van Wales, ieder jaar gehouden ter bevordering van de poëzie, taal, muziek en nationale gebruiken van het land, en van zijn cultuur in het algemeen. Het bestond volgens sommigen reeds vóór Christus.
Met zekerheid mag men het bestaan ervan aannemen sedert de 4e eeuw. Het eerste E., waarvan we een uitvoerige beschrijving bezitten, werd gehouden in de 6e eeuw onder Maelgwn Gwynedd, vorst van Noord-Wales.
Overigens ligt de geschiedenis van het E. gedurende de vroege middeleeuwen in het duister. In de 12e eeuw bracht Griffith ap Cynan, een koning van Noord-Wales, maar geboren in Ierland, musici uit Ierland over en deed de barden- en muziektradities van Wales weer opleven.
Hij herstelde het E. en sedert dien tijd werd het geregeld om de drie jaar gehouden. Toen Wales bij Engeland werd ingelijfd, werd het E. gesanctionneerd door het Statuut van Rhuddlan en kwam tot het begin van de 17e eeuw geregeld bijeen.
De Hervorming maakte er toen een einde aan. Met de herleving van het nationaal bewustzijn in Wales in het begin van de 19e eeuw herleefde ook het E. en is sindsdien bijna zonder onderbreking jaarlijks gehouden.
Het duurt drie of vier dagen, er worden wedstrijden gehouden in het vertellen van barden-verhalen, in muziek en folklore. De belangrijkste gebeurtenis is de keuze en kroning van den officieelen dichter-koning van het land.O Briain.