(v i c e p r o p r e), term, voorkomend bij de verzekering. Volgens art. 249 Ned.
W.v.K. (art. 18 Belg. wet van 11 Juni 1874) wordt schade, die het gevolg is van eigen gebrek, niet vergoed, tenzij daarvoor uitdrukkelijk verzekerd is. Schade uit vice propre is schade uit eenig gebrek, eigen bederf of uit den aard en de natuur van de verzekerde zaak zelve onmiddellijk voortspruitend.Lit.: J. G. L. Nolst Trinité, Assurantierecht. Zeeverzekering. Witsenboer.