Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Gepubliceerd op 05-06-2019

Egelachtigen

betekenis & definitie

(Erinaceidae) vormen een familie der insecteneters (Insectivora). Een uit 36 tanden bestaand gebit en een stekelpantser zijn de voornaamste kenmerken.

Zij hebben alle een ineengedrongen gestalte, niet bijzonder langen, hoewel aan het snuitgedeelte tot een slurf verlengden kop met matig groote oogen en vrij groote ooren, korte, dikke pooten met plompe voeten met vijf teenen, een korten staart en een vacht, die van boven uit stijve stekels, van onderen uit haren bestaat. Overdag liggen zij in aardholen verborgen en gaan met het vallen van den avond op voedsel uit.

Zij bewonen Europa, Afrika en Azië. In Nederland en België leeft de gewone egel (Erinaceus europaeus L.), die in geheel Europa voorkomt.

Hij wordt 25-30 cm lang met een staart van 2,5 cm. De haren zijn meerendeels bruinachtig, de stekels in het midden en aan de punt wit, aan den wortel en voor de punt zwart.

Indien hij aangevallen wordt, rolt hij zich door middel van een buitengewoon sterke huidspier kogelvormig samen. Hij maakt zijn nest op stille verscholen plaatsen.

Het bestaat uit een in den grond gekrabden kuil, die met mos en bladeren opgevuld wordt. Hier brengt hij ook den winterslaap door, die van November tot Maart duurt.

In Juli of Augustus werpt het wijfje 4-8 jongen, die bij de geboorte haast naakt zijn, maar op den rug al kleine witte stekels vertoonen.

Het voedsel bestaat uit allerlei dieren en ook uit saprijke plantendeelen, vooral vruchten.

Wat het dierlijk voedsel aangaat, is hij niet kieskeurig; hij is belust op muizen, die hij zelf in haar nesten opzoekt en zeer listig weet te bekruipen. Voorts maakt hij jacht op allerlei kleine zoogdieren, als ratten, mollen, spitsmuizen, rooft eieren en jonge vogels; valt slangen, hagedissen en kikvorschen aan en eet ook allerlei insecten en hun larven, wormen en slakken.

Ook adders worden door hem gedood, waarbij hij zorgt niet gebeten te worden, waardoor de legende ontstaan is, dat hij immuun voor addergif is. Door het dooden van vele insecten en muizen is hij nuttig, maar door het vernielen van vogelnestjes is hij schadelijk. Keer.

< >