(Fr.: double dièse; Ital.: doppio diesis; Eng.: double sharp; Duitsch: Doppelkreuz), teeken in het muziekschrift (x of ♯ ♯ ) dat de noot dubbel (2 halve tonen) verhoogt. Komt meestal voor om een noot die reeds een enkelvoudige verhooging heeft (♯), nog eens een halven toon te verhoogen; het d. ontstond waarschijnlijk in de eerste helft van de 18e eeuw.
de Klerk.
Dubbellaag electrische , de denkbeeldige electrische mantelomhulling, welke is ontstaan doordat de colloïdale deeltjes door ionen zijn opgeladen en deze lading een gelijk aantal ladingen rondom het deeltje in de vloeistof tegenover staan.
E. Noyons.